Sztuczny staw biodrowy FDH Głowa kości udowej

Całkowita endoprotezoplastyka stawu biodrowego (THA) to zabieg chirurgiczny mający na celu poprawę ruchomości pacjenta i złagodzenie bólu poprzez zastąpienie uszkodzonego stawu biodrowego sztucznymi elementami. Zabieg ten jest zalecany wyłącznie pacjentom z wystarczającą ilością zdrowej tkanki kostnej, aby utrzymać implanty. Zazwyczaj endoprotezoplastykę stawu biodrowego wykonuje się u osób cierpiących na silny ból i/lub niepełnosprawność spowodowaną schorzeniami takimi jak choroba zwyrodnieniowa stawów, pourazowe zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, wrodzona dysplazja stawu biodrowego, jałowa martwica głowy kości udowej, ostre złamania pourazowe głowy lub szyjki kości udowej, nieudane wcześniejsze operacje stawu biodrowego lub niektóre przypadki ankylozy. Z drugiej strony, endoprotezoplastyka hemi-hip to opcja chirurgiczna stosowana w przypadkach, gdy naturalna panewka (panewka stawu biodrowego) jest w pełni sprawna, a ilość kości udowej wystarczająca do podtrzymania trzpienia. Zabieg ten jest wskazany w przypadku różnych schorzeń, w tym ostrych złamań głowy lub szyjki kości udowej, których nie można skutecznie leczyć za pomocą stabilizacji wewnętrznej, złamania z przemieszczeniem stawu biodrowego, którego nie można odpowiednio nastawić i leczyć za pomocą stabilizacji wewnętrznej, jałowej martwicy głowy kości udowej, braku zrostu złamań szyjki kości udowej, niektórych wysokich złamań podgłowowych i szyjki kości udowej u pacjentów w podeszłym wieku, zwyrodnieniowego zapalenia stawów obejmującego tylko głowę kości udowej i niewymagającego wymiany panewki stawowej, a także specyficznych patologii obejmujących głowę/szyjkę kości udowej i/lub bliższy koniec kości udowej, które można skutecznie leczyć za pomocą endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Wybór między endoprotezoplastyką całkowitą a endoprotezoplastyką stawu biodrowego zależy od kilku czynników, takich jak stopień zaawansowania i charakter schorzenia stawu biodrowego, wiek i ogólny stan zdrowia pacjenta, a także doświadczenie i preferencje chirurga. Obie procedury okazały się skuteczne w przywracaniu ruchomości, łagodzeniu bólu i poprawie jakości życia pacjentów cierpiących na różne schorzenia stawu biodrowego. Ważne jest, aby pacjenci konsultowali się ze swoimi chirurgami ortopedami w celu ustalenia najbardziej odpowiedniej opcji chirurgicznej w oparciu o ich indywidualną sytuację.