Zakrzywiona płytka kompresyjna blokująca trzon kości udowej

Proces operacji w przypadku płytki uciskowej blokującej zakrzywiony wał udowy (LC-DCP) zazwyczaj obejmuje następujące etapy: Planowanie przedoperacyjne: Chirurg zapozna się z historią choroby pacjenta, przeprowadzi badanie przedmiotowe i przegląd badań obrazowych (takich jak zdjęcia rentgenowskie lub tomografii komputerowej) w celu oceny rodzaju, lokalizacji i ciężkości złamania.Planowanie przedoperacyjne obejmuje określenie odpowiedniego rozmiaru i kształtu płytki LC-DCP oraz zaplanowanie położenia śrub. Znieczulenie: Pacjent otrzyma znieczulenie, które może być znieczuleniem ogólnym lub regionalnym, w zależności od preferencji chirurga i pacjenta. Nacięcie: Wykonuje się nacięcie chirurgiczne wzdłuż boku uda, aby uzyskać dostęp do złamanego trzonu kości udowej.Długość i umiejscowienie nacięcia zależą od konkretnego układu złamania i preferencji chirurga. Nastawienie: Złamane końce kości są ustawiane (nastawiane) do prawidłowego położenia przy użyciu specjalistycznych narzędzi, takich jak zaciski lub haczyki kostne.Pomaga to przywrócić prawidłową anatomię i wspomagać prawidłowe gojenie. Przygotowanie kości: Zewnętrzną warstwę kości (okostną) można usunąć, aby odsłonić powierzchnię kości.Następnie powierzchnię kości oczyszcza się i przygotowuje w celu zapewnienia optymalnego kontaktu z płytką LC-DCP. Umieszczanie płytki: Zakrzywioną płytkę LC-DCP trzonu kości udowej umieszcza się ostrożnie na bocznej powierzchni trzonu kości udowej.Płytka dopasowuje się do naturalnej krzywizny kości udowej i jest wyrównana z osią kości.Płytkę pozycjonuje się za pomocą specjalistycznych narzędzi i tymczasowo mocuje do kości za pomocą prowadników lub drutów Kirschnera. Umieszczanie śrub: Po prawidłowym ustawieniu płytki, śruby wprowadza się przez płytkę do kości.Śruby te są często umieszczane w konfiguracji zamkniętej, co zapewnia stabilność i pomaga w gojeniu.Liczba i położenie śrub może się różnić w zależności od rodzaju złamania i preferencji chirurga. Obrazowanie śródoperacyjne: podczas zabiegu można zastosować zdjęcia rentgenowskie lub fluoroskopię, aby potwierdzić prawidłowe ustawienie złamania, położenie płytki i umiejscowienie śrub.Zamykanie rany: Nacięcie zamyka się szwami lub klamrami, a na ranę zakłada się sterylny opatrunek.Opieka pooperacyjna: W zależności od stanu pacjenta i preferencji chirurga, może być konieczne użycie kul lub chodzika. ułatwiają chodzenie i noszenie ciężarów.Można zalecić fizjoterapię, aby pomóc w rehabilitacji oraz odzyskać siłę i ruchliwość chorej nogi. Należy pamiętać, że technika chirurgiczna i poszczególne etapy mogą się różnić w zależności od doświadczenia chirurga, stanu pacjenta i konkretnego rodzaju złamania.Informacje te zapewniają ogólny przegląd procesu, ale konsultacja z wykwalifikowanym chirurgiem ortopedą jest niezbędna do szczegółowego zrozumienia operacji.