Trzpień ADS do protezy stawu biodrowego

Całkowita endoprotezoplastyka stawu biodrowego (THA) to zabieg chirurgiczny mający na celu poprawę ruchomości pacjenta i zmniejszenie bólu poprzez zastąpienie uszkodzonego stawu biodrowego sztucznymi elementami. Zazwyczaj wykonuje się go, gdy istnieją dowody na wystarczającą ilość zdrowej kości, aby utrzymać i ustabilizować implanty. THA jest zalecana u pacjentów cierpiących na silny ból stawu biodrowego i/lub niepełnosprawność spowodowaną schorzeniami takimi jak choroba zwyrodnieniowa stawów, pourazowe zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie stawów i wrodzona dysplazja stawu biodrowego. Jest również wskazana w przypadku jałowej martwicy głowy kości udowej, ostrych złamań pourazowych głowy lub szyjki kości udowej, nieudanych wcześniejszych operacji stawu biodrowego oraz niektórych przypadków ankylozy. Z kolei endoprotezoplastyka hemi-hip jest opcją chirurgiczną odpowiednią dla pacjentów z prawidłowym naturalnym panewką stawu biodrowego (panewką) i wystarczającą ilością kości udowej, aby utrzymać trzpień. Zabieg ten jest szczególnie wskazany w określonych przypadkach, w tym w ostrych złamaniach głowy lub szyjki kości udowej, których nie można skutecznie nastawić i leczyć za pomocą stabilizacji wewnętrznej, złamaniach i zwichnięciach stawu biodrowego, których nie można odpowiednio nastawić i leczyć za pomocą stabilizacji wewnętrznej, martwicy jałowej głowy kości udowej, braku zrostu złamań szyjki kości udowej, niektórych złamaniach podgłowowych i szyjki kości udowej u pacjentów w podeszłym wieku, zwyrodnieniowym zapaleniu stawów obejmującym tylko głowę kości udowej i niewymagającym wymiany panewki stawowej, a także w patologiach obejmujących tylko głowę/szyjkę kości udowej i/lub bliższy koniec kości udowej, które można odpowiednio leczyć za pomocą endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Decyzja między całkowitą endoprotezoplastyką stawu biodrowego a endoprotezoplastyką stawu biodrowego zależy od różnych czynników, takich jak ciężkość i charakter schorzenia stawu biodrowego, wiek i ogólny stan zdrowia pacjenta oraz doświadczenie i preferencje chirurga. Obie procedury wykazały skuteczność w przywracaniu ruchomości, zmniejszaniu bólu i poprawie jakości życia pacjentów cierpiących na różne schorzenia stawu biodrowego. Ważne jest, aby pacjenci konsultowali się ze swoimi chirurgami ortopedami w celu ustalenia najodpowiedniejszej opcji operacji, biorąc pod uwagę ich indywidualną sytuację.