Płytka kompresyjna blokująca dystalną część piszczeli przyśrodkowej II

Przepraszam za poprzednie nieporozumienie. Płytka blokująca kompresyjną dystalną część kości piszczelowej II to specjalny implant przeznaczony do stabilizacji złamań w dystalno-przyśrodkowej części (dolnym końcu) kości piszczelowej w nodze. Oto niektóre cechy konstrukcji płytki blokującej kość piszczelową: Geometria płytki: Płytka jest anatomicznie wyprofilowana, aby pasować do kształtu przyśrodkowej strony kości piszczelowej. Taka konstrukcja pozwala na lepsze dopasowanie i wyrównanie z powierzchnią kości. Cechy blokujące i kompresyjne: Płytka ma kombinację otworów blokujących i kompresyjnych. Śruby blokujące zapewniają stabilność poprzez mocowanie płytki do kości, podczas gdy śruby kompresyjne wytwarzają kompresję w miejscu złamania, co sprzyja lepszemu gojeniu. Niski profil: Płytka została zaprojektowana tak, aby miała niski profil, zmniejszając widoczność implantu pod skórą, minimalizując ryzyko podrażnienia tkanek miękkich lub ucisku. Wiele opcji śrub: Płytka blokująca kość piszczelową zazwyczaj ma wiele otworów, aby pomieścić różne rozmiary i kąty śrub. Pozwala to chirurgowi na dobór odpowiednich śrub w oparciu o anatomię pacjenta i specyficzny wzór złamania. Konstrukcja tytanowa: Podobnie jak inne płytki ortopedyczne, płytka blokująca kość piszczelową jest zazwyczaj wykonana z tytanu. Tytan jest lekki, wytrzymały i biokompatybilny, dzięki czemu nadaje się do stabilizacji wewnętrznej. Technika chirurgiczna: Operacja zazwyczaj polega na wykonaniu nacięcia po stronie przyśrodkowej nogi w celu uzyskania dostępu do miejsca złamania. Płytkę umieszcza się następnie na kości i mocuje za pomocą śrub blokujących i/lub kompresyjnych. Połączenie blokady i stabilizacji kompresyjnej pomaga ustabilizować złamanie i przyspieszyć gojenie kości. Należy pamiętać, że konstrukcja płytek blokujących może się nieznacznie różnić w zależności od producenta. Specyfika operacji, taka jak podejście chirurgiczne i liczba użytych śrub, może się również różnić w zależności od stanu pacjenta i preferencji chirurga. Konsultacja z chirurgiem ortopedą dostarczy szczegółowych informacji na temat konstrukcji i zastosowania danego implantu.